Uitwaaien
Voor jou, vinder,
Op een zomerochtend, die nog iets van frisheid in zich heeft, wandel ik over een kronkelend duinpad naar de strandopgang van West aan zee op Terschelling. Ik sta stil, neem een ademteug vol licht en ruimte en voel hoe mijn energie er onmiddellijk van gaat stromen. Zal ik rechts of links het strand op lopen?
De keuze valt op rechts, de wind in mijn gezicht, en even later loop ik met opgerolde broekspijpen op blote voeten door het water. De schepen aan de horizon versterken het gevoel van weidsheid. Zo anders dan in een bos waar bomen het vergezicht aan je oog onttrekken en gemarkeerde paden je weg bepalen. Op het strand is de ruimte ruimer en zou niemand zich houden aan het volgen van paaltjes met dezelfde kleur. De vraag is simpel: loop je eerst naar noord en dan naar zuid of andersom? Die ruimte en de eenvoud doen iets met een mens. Aan zee is zo veel niet, en dat is juist de kracht.
Ik hoorde over een dame die die schone kunst verstaat en in haar huis een lege kamer heeft. Ze zegt dat ze iedere dag van deze luxe geniet. Het idee is in mij nooit opgekomen. Ik ben een aantal keer verhuisd en iedere keer wordt er gediscussieerd voor wie en wat een kamer is. Nog nooit heeft iemand voor het leeg houden ervan gepleit. Het gaat altijd over vullen. Ik kan me voorstellen dat deze dame tegen hetzelfde aanloopt, en toch heeft ze gekozen voor de luxe van een lege kamer.
Als je een kamer leeg houdt dan kan die kamer álles zijn. Een plek om geconcentreerd een boek te lezen, een speelplaats voor je handstand tegen de muur, een gespreksruimte, of een balzaal om je lief ten dans te vragen. In de lege kamer beleeft de dame iedere dag dat er ruimte is. In plaats van dat ze die moet maken. Die ruimte wacht daar gewoon, op haar.
De luxe om ieder moment opnieuw ruimte te vinden voor waar je plezier en zin naar uitgaan is ook de ruimte waar het strand me aan herinnert. Ruimte is er, we hoeven het alleen maar op te merken. ‘Ik hou een kamer voor me vrij’ had Claudia de Breij ook kunnen zingen.
Zie je, uitwaaien is altijd een goed idee. Ik voel de ruimte in mijn bovenkamer weer. Aan de horizon verschijnen mogelijkheden. Met natte broekspijpen loop ik terug, wind in de rug.
Merel (en Cathelijne)
PS Petra de Hamer schreef een heerlijk boek vol korte en lange uitwaaiwandelingen. Buitenluchtleven langs de waddenzee Tip!
Geen reactie's