1 juni 2021
In
Mooite Blog
Mooite in ‘social snacking’
Soms is mijn moeite zo groot dat in mij de neiging ontstaat om te ‘vermosselen’. Om mijn ‘schelp’ dicht te doen, de wereld buiten te sluiten en uit verbinding te gaan met alles en iedereen. Hoe ik ook mijn best doe om communicatie te verzorgen, er ontstaat dan toch een staccato dynamiek. In stotende, korte berichtjes of gesprek probeer ik er in het beste geval nog iets van te maken. Terwijl me dat op andere momenten niet meer lukt. Het terugtrekken is een reactie op mijn moeite maar het paradoxale is dat ik juist dán zo verlang naar een lief woord, een open vraag, een zachte aanraking of een warme nabijheid waarin mijn moeite ruimte krijgt, gedeeld kan worden, taal krijgt en daardoor van betekenis kan zijn.
In het boek (Emotional agility) van Dr. Susan David las ik al een tijdje geleden over ‘social snacking’ en ik moest hardop lachen om deze woord combinatie. Kleine stukjes sociaal contact als je het grote verbinden even niet kan opbrengen. Dat leek me wel iets voor mij en ben ik gaan oefenen. Voorbeelden van mijn ‘social snacking’: een whatsapp berichtje met een excuus voor mijn late reactie. Die ene vraag die ik vanuit interesse stel of de knuffel die ik wel echt in ontvangst kan nemen. Mijn lief deelgenoot maken van mijn ‘vermossel-proces’ of een vriendin toelaten in mijn schelp. Een van de kinderen uitnodigen om samen te koken etc. Inmiddels word ik er steeds beter in en kan ik als een ware kok een toenemende variatie social snacks bereiden in ‘vermosselen-gevallen’.
Social snacking doe ik niet op hét moment suprême maar op diverse ogenblikken door de dagen heen zodat ik het liefdevol voor mezelf, de ander en een groter geheel kan verzorgen. Ze bevorderen mijn mooite en dragen bij aan verbinding, groei en liefhebben voor iedereen.
Geen reactie's