Er zijn boeken vol geschreven met dankbaarheidsoefeningen, tips voor meer dankbaarheid, dankbaarheid als levenshouding, dankbaarheidsdagboeken, etc. Ze laten allemaal op hun eigen wijze zien hoe dankbaarheid beoefenen bijdraagt aan gevoelens van geluk, tevredenheid, verbondenheid, innerlijke rust, veerkracht en zingeving.
Ik leef de overtuiging dat focussen op positieve dingen goed is. Ik geloof in het tellen van je zegeningen als basis van je gezondheid. “Hoe dankbaarder hoe beter”, zou ik een half jaar geleden gezegd hebben.
Maar een glas dat halfvol is, is per definitie ook halfleeg. De gewoonte om je eenzijdig te richten op het halfvolle deel en dankbaar te zijn, kan je de mogelijkheid ontnemen om de keerzijde te zien van je zegeningen. Rigide dankbaarheid sluit gevoelens van somberheid, onbehagen, angst, radeloosheid of leegte buiten. Dankbaarheid uiten is ook een manier om je pijn, verdriet of boosheid dood te zwijgen.
We verliezen, verharden of verkrampen als we dankbaarheid in zijn eenzijdigheid cultiveren. Het is niet of / of maar én / én. Zo ben ik heel dankbaar voor het leven met mijn kinderen én beleef ik opvoeden als heel intensief. Ben ik dankbaar voor hoe we afgelopen tijd met elkaar leven én vind ik deze Covid19 periode zwaar. Daarin nabij zijn in onszelf, de ander en het grotere geheel is mooi én moeite, zo precies heel mooite.