26 mei 2021
In
Mooite Blog
Mooite-flessen
Zoals de Grote Vriendelijke Reus in het boek van Roald Dahl een imposante collectie potten met dromen en nachtmerries in zijn grot bewaart, zo heb ik een eerbiedwekkende verzameling flessen. Ze bestaan in mijn verbeelding. Zijn geblazen van glas, licht zeegroen van kleur en staan in antieke houten kratten. Van het soort dat je bij een brocante winkel kan vinden. Alle flessen zijn afgesloten met een kurk en een gouden ijzerdraadje zoals bij een fles Champagne. Uiterlijk gezien lijken ze identiek maar de inhoud verschilt: er zijn flessen met bangheid, anderen gevuld met machteloosheid, flessen vol verdriet, flessen met pijn erin en ook een heel aantal vol afscheid. Maar er zijn er ook gevuld met geluk, geboorte, verbondenheid en blijdschap.
Als een ware bottelier vulde ik zo fles na fles met mijn schitterende moeite en glimmend mooi ervaringen. Daarna deed ik er steeds daadkrachtig een kurk op en draaide er een gouden draad omheen.
Het was en is bijna een onbewuste handeling en geeft me nog altijd het gevoel dat ik controle kan hebben. Dat ik grip op de situatie blijf houden als iets of iemand me kwetst, zielsmatig verwond en moeite imponerend is. Maar ook als mooi te overweldigend is en de angst toeslaat om haar te verliezen. Te intens om me niet kwetsbaar te voelen en dus stopte ik deze ervaringen ook in een fles. Zo heb ik in de loop van de tijd een depot gebouwd met een collectie zeegroene mooite-flessen.
De deur naar deze ruimte in mijn hoofd, waar alle kratten gestapeld staan, staat al een tijdje open. Ik geloof dat de flessen graag willen dat ik weet dat ze er zijn. Ze vragen of ik het stof van ze af wil halen en wensen dat ik het licht aan doe zodat hun schoonheid gezien kan worden. Er zijn ook flessen die graag van hun kurk af willen omdat ze menen dat de inhoud vrijgemaakt mag worden. Met hen ben ik in gesprek omdat ik dat ontkurken wel zelf wil doen maar niet alleen. Bovendien vraagt het moment van openmaken zorgvuldigheid zodat na het verwijderen van de capsule de druk langzaam de kurk uit de fles kan duwen waarna er ruimte nodig is om de herinnering te proeven en traagzaam zachtjes te ervaren.
Ik hoor mijn flessen zeggen dat mijn moeite en mooi, die ik zorgvuldig in ze had opgeborgen, willen ademen en vrijkomen. Dus luister ik naar ze, combineer als een ware sommelier de inhoud met diverse gewone alledaagse gelegenheden en deel met liefsten. Zo mag de inhoud van mijn mooite-flessen bijdragen aan keuzes die ik vanuit liefde voor mezelf, de ander en een groter geheel maak.
Geen reactie's