Mooite-bergweg

De bergweg is inmiddels overgegaan in een aaneenschakeling van losse stenen. De route is niet meer te herkennen aan een pad. Voorop lopend, voel ik alertheid toenemen. Een gevoel van verantwoordelijkheid voor de mensen achter me. Ik kan me niet meer primair focussen op het doel maar zoek naar blauw-witte verfstreken op een rots of steen. Op weg naar het volgende kleine stukje route dat voor mijn voeten ligt. De op platte rotsen geschilderde markering is hier en daar aangevuld met een stapeltje stenen. Zo’n steenman is behulpzaam omdat ik van iets grotere afstand het volgende stukje ‘pad’ ontdek.