In ‘tussen’ plonzen.
Sinds Barbetpup Moos bij ons is, ben ik iedere ochtend vroeg buiten. Rond zes uur sta ik met een dikke jas, muts, wollen sjaal en een vrolijke hond in de tuin. Zijn blijheid is zo aanstekelijk dat ik mijn slaperigheid vergeet. In eerste instantie leek het gewoon altijd heel donker te zijn maar het is me op gaan vallen hoe verschillend het duister steeds is. Wanneer gaat de pikkedonkere nacht over in schemering? Hoe zie ik het eerste licht? Is er verschil tussen ochtendgloren en begin van de zonsopkomst?
Om dit waar te nemen, neem ik mijn harige vriendje nog een aantal keer mee naar buiten. Zo lopen we, ik met warme, verse koffie en hij met stok en kwispelende staart naar het achterste deel van ons landje waar we uitkijken over de weilanden en het vergezicht het ruimste is.
De schemering lost op in de dageraad, iedere ochtend weer anders. Op stormdagen met regen, wind en hagel kan ik in de grauwheid steeds meer kleurschakeringen ontdekken. Op heldere dagen verschijnt roze, goud, geel, paars en blauw aan de hemel. Soms zacht en pastel, andere dagen hartstochtelijk en uitbundig. ‘Goden in lichtgewaden’, las ik in een boek en stel me er een feestje bij voor.
Mijn lief bood gister aan om de ochtendshift over te nemen zodat ik eens lekker lang uit kon slapen. Ik hoorde mezelf resoluut zeggen: ‘je mag wel mee opstaan maar ik ga ook. Anders mis ik het!’ In de loop van de dag vroeg ik me af: ‘wat is dit het?’
Niet zo makkelijk om daar woorden aan te geven… Ik doe een poging: de ochtenden buiten brengen me in een soort vloeiende ontmoeting met iets groots; een magische expansie van schoonheid en potentie. Al mijn dagelijkse oordelen lijken op te lossen en een gevoel van overgave ontstaat. Ik adem diep in en vul mijn ziel met verwondering. In mij een groeiend besef van eenheid dat concreet én magisch tegelijkertijd is. Ik merk dat het me sensitiever maakt voor verfijningen, details en nuances. Voor dat wat nog niet onmiddellijk verschijnt. Alsof ik in een bad van ‘tussendoor’ plons. En dat is in het ochtendkrieken een weldadige start van mijn dag.
Geen reactie's