Vandaag is het een jaar geleden dat Maia overleed na een verkeersongeval onderweg naar school. Ze was een zonnige, levenslustige vriendin van mijn zoon. Een jaar zonder Maia. Een jaar waarin we regelmatig over haar spraken en aan haar liefsten dachten. Direct na haar overlijden
Afgelopen week wilde ik iets delen over troost. Een mooie, heldere, aansprekende tekst. Vanuit een soort gemak geschreven. Maar nu, vijf dagen later, ligt mijn bureau vol boeken en is een goede eerste alinea ver te zoeken. Mijn document kent wel meerdere pagina’s. Die zijn gevuld
Samen met mijn dochter wandel ik op een winteravond door de stad, we genieten van de warme gloed achter de ramen van huizen. Nog wat uitgelaten zitten we even later op een houten kerkbank en luisteren naar liederen van een koor. Het is de allerlaatste
"Bittersweetness is a tendency to states of longing, poignancy and sorrow; an acute awareness of passing time, and curiously piercing joy at the beauty of the world. It recognizes that light and dark, birth and dead - bitter and sweet- are forever paired