7 mei 2021
In
Mooite Blog
Mooite & ‘bothness’
Het beeld dat door de ochtendzon op de muur in de woonkamer verschijnt, ineens ontroert het me. De schoonheid toont zich omdat licht én schaduw samen-gaan. Lang heb ik in mijn leven de donkerte willen vermijden. Ik deed het allemaal met de beste intenties en het voelde constructief. ‘Denk positief, streef voorwaarts en ga door’, was zo’n beetje mijn lijfspreuk.
Teleurstellingen rationaliseerde ik met ‘gelukkig heb ik nog ….’ of ‘mijn tijd komt ….’
Zigzaggend bewoog ik om moeite heen vanuit de angst een compostbak met emotionele wormen te openen. Mijn verdriet privatiseerde ik. Ik hield angsten voor mezelf en als ik grenzen voelde dan ging ik meer mijn best doen. Nog harder werken om alle ballen in de lucht te houden. Al een paar jaar ben ik, met hulp van anderen, onderweg om strategieën die me niet meer dienen langzaam los te laten.
Oefen ik mezelf te openen voor mooie en moeilijke ervaringen. Durf ik steeds meer ‘ja’ te zeggen tegen mijn mooie en moeizame gevoelens. Een paar weken gelden hoorde ik in de podcast van Brené Brown met dr. Susan Davids een aanstekelijk mooite-woord: ‘bothness’. De kracht van de paradox en van mooite. Drie woorden die het dichtst bij de realiteit van onze menswaardigheid, onze liefde en ons échte leven komen. Daarin zijn licht en duisternis niet beter of slechter maar gelijk en verschillend. Ze geven ons allebei kansen om lief te hebben en te groeien.
Geen reactie's